PRAAT MET JE ZOON OVER ANDREW TATE

andrew tate

Wie tienerjongens in huis heeft, hoort vast en zeker de naam van Andrew Tate wel eens vallen. Voor de meeste volwassenen is hij een onbetekenend figuur, maar voor heel veel tieners is hij een idool. Hij beïnvloedt voornamelijk jongens met een erg ongezonde vorm van masculiniteit. Ik vind de term “toxic masculinity” in de meeste contexten niet gepast, maar in deze zeker wel!
Misschien is jouw zoon zonder dat jij het weet wel fan van Andrew Tate. De gevolgen hiervan kunnen desastreus zijn en het is daarom goed dat je hierover met je zoon in gesprek gaat. In deze blog beschrijf ik waarom dhr. Tate een gevaar is voor jouw zoon en hoe je het gesprek aan kunt gaan.

Andrew Tate motiveert jonge mannen om hun maximale potentieel te bereiken. Om schijt te hebben aan wat anderen vinden en alle mogelijke middelen in te zetten om succesvol te worden. Hij gebruikt daarbij de term masculiniteit om jonge mannen te manipuleren. Zo zijn mannen nu eenmaal en als jij een echte man bent, dan doe jij het ook zo. Welke tiener wil er nu geen echte man zijn?

Een echte man is volgens Tate vooral gemotiveerd en doelgericht. Op zich is motivatie en doelgerichtheid heel goed en in bepaald opzicht ook masculien. Veel puberjongens en jonge mannen ontbreekt het aan die motivatie en doelgerichtheid en daarom worden ze aangetrokken door de retoriek van Tate.
Helaas zit er een heel duister randje aan de filosofie die ze via het scherm consumeren. Het gedachtegoed van Tate is namelijk bijzonder egocentrisch en vrouwonvriendelijk van aard.

Andrew Tate leert je zoon namelijk om zichzelf op de eerste plaats te zetten en van zichzelf een soort superheld te maken. Het hoogste doel is heel veel geld en invloed hebben. De oppervlakkigheid knalt van het scherm. Dure auto’s, verre reizen, mooie vrouwen en in de spotlights staan. Tienerjongens worden door deze dingen betoverd en raken gemotiveerd om dezelfde dingen te bereiken.

Wat hij leert over verhoudingen tussen man en vrouw is zo mogelijk nog verderfelijker. Hij leert dat het normaal is dat mannen hun driften onbegrensd volgen. Vrouwen daarentegen zouden dit vooral niet moeten doen. Hij heeft zelf een relatie waarin hij alle ruimte heeft om er oneindig veel andere seksuele contacten op na te houden, maar zijn vrouw/vriendin moet maar voldoende hebben aan hem.
Alle ruimte voor de man. Beperkingen voor de vrouw. Wanneer deze overtuiging zich vastzet in het brein van je zoon, kun je raden wat de gevolgen op lange termijn gaan zijn.

Dit is dan ook de insteek die helpend kan zijn bij een gesprek met je zoon. Hoe kijkt hij naar de toekomst? Hoe wil hij graag dat zijn leven er over 10 jaar uit ziet? Wat denkt hij dat de gevolgen zijn van de filosofie van Tate op zijn relaties? Wat zijn de dingen die een mens op lange termijn geluk en voldoening geven? Hoe vind je dat vrouwen behandeld moeten worden?
Kortom stel vragen. Het is in feite maar een dunne schil waar je doorheen moet zien te prikken, want de argumentatie is zwak. Toch kan het een taai schilletje zijn heb ik in de praktijk gemerkt. Het loslaten van de illusie waar ze in zijn gaan geloven kan heel lastig zijn en het heeft tijd nodig om hiervan los te weken.

Veel succes met het aangaan van het gesprek met je zoon. Maak hem niet belachelijk, maar stel vragen die hem aan het denken zetten. Het levert je vast mooie gesprekken op en je gaat zelf ook weer nadenken over wat er nu echt toe doet in dit leven.

HARM OOSTERHUIS – COACH VOOR MANNEN